Wederzijdse bescherming, deel 4

From All The Fallen Stories
Revision as of 20:18, 4 December 2023 by P.D.Vile (talk | contribs) (Created page with "== Wederzijdse bescherming, deel 4 == === Hoofdstuk 12: Wakker === Toen Melvin wakker werd, voelde hij zich verkwikt, en beter dan hij zich in lange tijd had gevoeld. Hij open...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Wederzijdse bescherming, deel 4

Hoofdstuk 12: Wakker

Toen Melvin wakker werd, voelde hij zich verkwikt, en beter dan hij zich in lange tijd had gevoeld. Hij opende zijn ogen, tilde zijn hoofd op, en keek naar beneden, om zijn lichaam te inspecteren. De littekens die hij gisteren nog had gehad, op zijn borst, armen en benen, waren nu allemaal weg.

Hij glimlachte bij de herinnerde aan hoe Ioles vingers gisteren dat diepe litteken hadden gevolgd. Hij herinnerde hoe zeker hij was geweest dat het fout zou zijn om de dingen te doen die ze zo duidelijk wilde doen. Maar hij herinnerde zich ook haar gezicht toen ze zichzelf tot orgasme reed op zijn lul, de glimlach op haar lippen, het plezier in haar ogen, terwijl ze, om haar eigen woorden te gebruiken, plezier maakte.
En ja, het was inderdaad fijn geweest. Ook voor hem. Dat kon hij niet ontkennen. Diep van binnen voelde hij zich nog steeds een beetje schuldig over … dit. Hij wist niet hoe hij het moest beschrijven. Misbruik van een kind, zou hij het gisteren nog hebben genoemd. Maar nu niet meer. Hij had geen misbruik van haar gemaakt. Noch zij van hem. Of misschien juist allebei?
Ze had het gewild. Hij had het ook gewild. Nou ja, uiteindelijk, nadat Iole hem had overtuigd. Hij grinnikte.

Toen keek hij naar links. Daar lag ze. Zo mooi in haar slaap. Hij bewonderde de vorm van haar gezicht, haar platte borst, die zachtjes op en neer ging door haar rustige ademhaling. Nu pas merkte hij dat de gele kleur van haar huid, die hem gisteren zo had doen schrikken omdat het haar als mutant identificeerde … nee, als nieuwvolk … dat die kleur haar eigenlijk prachtig stond.
Haar rechterbeen leg gestrekt. Haar linkerknie was opgetrokken, viel naast haar lichaam, haar linkervoet vlak bij haar rechterknie. Vanuit Melvins positie kon hij alleen de lichte zwelling van haar perfect haarloze en gladde schaamheuvel zien. Maar hij wist dat, door de spreiding van haar benen, haar lipjes nu waarschijnlijk een beetje uit elkaar stonden. Vanuit een andere positie zou hij waarschijnlijk tussen haar buitenste schaamlippen kunnen kijken, om de prachtige schatten tussen die plooien te bewonderen. Haar binnenste schaamlippen, haar gevoelige knopje, nu waarschijnlijk afgeschermd in het kapje, en de ingang naar haar binnenste, waar hij gisteren zo van had genoten.

Langzaam, voorzichtig, om het slapende meisje niet wakker te maken, kwam hij overeind en zocht een andere houding, waarin hij haar kostbare schoonheid beter kon bewonderen. Hij vond een plaats op zijn knieën, net naast haar rechtervoet, bijna haar linkeronderbeen aanrakend. Hij leunde naar voren om het beter te kunnen zien.
De werkelijkheid was zelfs nog beter dan de fantasie. Het kutje van dit prachtige jonge meisje was, in Melvins ogen, de definitie van perfectie. In het wazige licht van de grot zag hij een lichte vochtigheid op haar lipjes. Niet veel, maar genoeg om hem te doen afvragen of ze een leuke droom had?

“Mooi uitzicht, Melvin?”
Haar zachte stem onderbrak zijn gedachten, en terwijl hij opkeek, zag hij het meisje op hem neerkijken, een gelukkige en trotse glimlach op haar gezicht.
“Je bent mooi daar beneden, Iole!”
“Alleen daar beneden?”
Haar lach gaf aan dat ze beter wist. Ze was aan het plagen. Maar Melvin reageerde serieus.
“Nee, alles aan jou is mooi. Maar dit deel van je had ik nog niet echt goed bekeken.”
“Je mag zo veel naar mijn kutje kijken als je wilt, Melvin. Maar ga je het ook neuken?”

Melvin glimlachte. Zijn laatste twijfel verdween. Hij begreep het nu, ze had gelijk. Seks is leuk. En seks zou niet moeten afhangen van leeftijd, alleen van willen. Hij begreep zijn oude bezwaren niet meer, en omarmde zijn nieuwe kijk op de wereld nu volledig.
“Nee. Nee, Iole. Ik ga het niet neuken. Maar ik ga er wel iets anders mee doen.”

Hoofdstuk 13: Likken

Hij aarzelde niet. Hij vroeg het niet. Hij wist al wat ze zou zeggen, dus dat was niet nodig.

Hij liet zijn hoofd zakken, en kuste de zachte huid van haar venusheuvel. Toen ging hij naar beneden, terwijl zijn tong een spoor van speeksel achterliet op de korte route van haar heuvel naar haar lippen.
Hij streek zachtjes met het puntje van zijn tong over haar buitenste lippen, genietend van de frisse zoetheid van haar smaak. Toen duwde hij een beetje, liet zijn tong tussen haar schaamlippen glijden en likte de binnenkant van haar kutje, op en neer, en toen weer omhoog. Nog een paar likjes en toen rustte zijn tong op het knopje bovenaan, waar haar clitoris nu rechtop stond, buiten de kap, blootgesteld aan zijn delicate likjes.

Luid kreunend spreidde Iole haar benen wijd, waardoor Melvin volledige toegang kreeg, een uitnodiging om alles te doen wat hij wilde. Haar handen klauwden in zijn haar, duwden zijn gezicht stevig tegen haar lijf, terwijl haar heupen op en neer gingen en haar rug kromde.
Melvin aarzelde niet. Hij plantte zijn open mond vol op het onvolwassen geslacht van het meisje. Hij zoog de heerlijke vloeistoffen op, likte haar binnenste lippen, duwde zijn tong in haar nauwe gaatje, bewoog hem toen weer terug naar haar clit, tikte er tegen en zoog erop, waardoor ze het uitgilde van genot.

Zo ging hij nog een paar minuten door. Hij bleef zijn snelheid en bewegingen variëren, en deed zijn best om het meisje zoveel mogelijk plezier te bezorgen. Hij hoorde haar kreunen, merkte hoe ze ongecontroleerd bewoog en schokte, proefde haar zweet en haar sapjes. Hij wist dat ze dichtbij kwam.
Eén hand masseerde haar borst, en speelde met haar parmantige tepels. De ander vond haar nu kutje. Met zijn tong nu volledig op haar clit, duwde hij eerst één, daarna twee vingers diep in het kleine meisje. Hij pompte ze een paar keer in en uit, en merkte met vreugde hoe ze nog meer begon te kreunen en te schokken. Toen krulde hij zijn vingers, bewoog ze, op zoek naar die gevoelige plek waarvan hij wist dat die daar ergens in haar zat.

Haar hele lichaam spande zich aan. Opnieuw ging haar mond open, en maakte luide geluiden die Melvin niet verstond. Maar hij hoefde de woorden niet te begrijpen, haar lichaam vertelde hem alles wat hij moest weten. Ze kwam klaar, en ze kwam hárd klaar!
Maar Melvin stopte niet. Hij bleef aan haar clitje likken en zuigen, wisselde af tussen ruwe bewegingen van zijn vingers in en uit haar kut, en zachte strelingen van haar gevoelige binnenkant, bleef haar kleine tepels masseren, terwijl golf na golf van plezier het lichaam van het jonge meisje deed kronkelen van genot.
Haar orgasme nam af. Maar Melvin ging door. Hij wilde meer dan één orgasme aan dit meisje geven, en dus bleef hij haar zo goed hij kon stimuleren.

Het duurde maar een paar minuten voordat het kleine meisje weer een orgasme kreeg, en toen een derde, en een vierde. Melvin genoot van elke minuut hiervan. Zijn tong deed pijn, zijn vingers werden moe, maar het zien en horen van het plezier van dit jonge schatje, het proeven van haar sappen terwijl ze maar bleef vloeien op zijn dorstige tong, dat maakte het allemaal de moeite waard.

Maar uiteindelijk, na haar vijfde orgasme, kon Iole niet meer hebben. Ze drukte haar vermoeide handen tegen Melvins voorhoofd om hem weg te duwen. Melvin had makkelijk weerstand kunnen bieden, maar dat deed hij niet. Hij wist dat hij door kon gaan, maar dat ze er dan niet meer van zou genieten.
Seks is leuk. Seks hoort leuk te zijn. Te veel zou niet leuk zijn.
Hij stopte, en keek naar het jonge meisje, dat languit op het grasbed lag. Haar lichaam een zwetende puinhoop, haar gezicht een grote glimlach. Moe, maar enorm voldaan.

“Neuk me nu,” hijgde ze, “jij moet ook klaarkomen! Of wil je dat ik je pijp?”
Ze probeerde op te staan, probeerde zijn lul te pakken, maar Melvin duwde haar gewoon terug.
“Dat pijpen komt wel een keer. Deze ochtend was het mijn beurt om jou te verwennen. Dus ga gewoon lekker liggen, en ontspan.”
“Maar ga je me dan wel neuken? Alsjeblieft?”
“Wordt het dan niet teveel voor je?”
Ze keek naar Melvins lul, die al keihard was en waar grote hoeveelheden voorvocht uit lekten.
“Zo kan ik je niet laten zitten. Ik wil dat jij ook klaarkomt. Kom alsjeblieft in me klaar. Ik kan het hebben!”

Melvin liet zich makkelijk overhalen. Hij was al een paar keer bijna klaargekomen, zonder zelfs maar enige stimulatie, gewoon van de opwinding om dit mooie jonge meisje keer op keer te zien klaarkomen, van de heerlijke smaak, en vooral van de wetenschap dat het zijn tong en zijn vingers waren die haar dit plezier gaven. Hij was er aan toe om ook zelf klaar te komen.
Hij zocht een plek tussen Ioles benen, richtte zijn keiharde lul op haar kletsnatte kutje, en duwde hem in één snelle beweging helemaal naar binnen. Toen trok hij hem er weer uit, en ging weer opnieuw naar binnen.
Het kostte niet meer dan drie stoten om hem over de rand te drijven. Iole kwam niet meer klaar, maar Melvin zag wel de trots en vreugde in haar ogen toen hij meerdere stralen sperma diep in haar gretige vagina spoot.

Hoofdstuk 14: Meer

Melvin plofte op zijn rug op het grasbed, moe van de uitgebreide ochtendseks. Maar hij had nog genoeg kracht in zijn armen om de nu totaal uitgeputte Iole op te pakken, en haar op zijn borst te leggen. Zijn handen streelden haar haren en haar rug, en zijn mond plantte talloze kleine kusjes op haar voorhoofd.

“Dat was echt fantastisch,” zei hij, “vanochtend, maar ook vannacht. Ik weet niet waar ik zoveel geluk aan heb verdiend. Maar het is echt heerlijk om deze dingen met je te doen.”
Het meisje slaakte een tevreden zucht.
“Je denkt te veel, Melvin. Misschien verdien je dit helemaal niet. Maar je hebt het toch. Jij leeft, omdat ik hier was. Ik genees. Anders was je dood gegaan. En we hadden seks omdat ik seks wilde. En jij was hier. Dus ik heb je geneukt.”
“Maar misschien was het het lot?” vroeg Melvin zich hardop af, “Misschien was het de bedoeling dat we elkaar zouden vinden?”

“Lot?”
Het meisje snoof, een lach die volkomen cynisch klonk, totaal anders dan alles wat Melvin eerder van haar had gehoord.
“Er bestaat geen lot. Alleen toeval. Het lot is als mensen proberen een reden te vinden voor toeval. Er is geen reden. Dingen gebeuren gewoon, zomaar.”
En toen lachte ze weer, het cynisme verdwenen, opnieuw het vrolijke meisje dat ze tot nu toe steeds was geweest.
“En nu gaan we zwemmen. Er is een meer net buiten de grot. We zwemmen om het sperma en zweet weg te spoelen, en daarna eten we!”

Ze zwommen. Iole, een jong meisje, speels, vrolijk, genietend van elke ervaring en elke sensatie. Haar gelach en gegiechel galmde door de kale wereld, terwijl Melvin haar achtervolgde, haar ving, en haar hoog in de lucht gooide, zodat ze met een plons in het verfrissend koude water viel. En Melvin, onzeker over wat verder te doen, zich afvragend wat er van zijn leven was geworden. Maar hij sloot nu eerst die gedachten buiten, terwijl hij zich verwonderde en genoot van de bundel van vreugde die het lot – of het toeval – in zijn leven had gebracht.

Iole vulde de kruik weer bij met het water uit het meer. Ze verzekerde Melvin dat haar genezende kracht sterk genoeg was dat ze dit zonder zorgen konden drinken. Daarna gingen ze weer naar binnen, en deelden het laatste restje vlees.
“Je bent net op tijd beter,” merkte Iole op, “want het eten is op. Je moet jagen, zodat we weer vlees hebben. Ik kan fruit plukken. Maar ik kan niet jagen. Dat moet jij doen.”
“Hoe dan? Ik heb geen wapens. Ik weet niet hoe ik moet jagen.”
Iola rommelde in haar rugzak en haalde een klein handpistool tevoorschijn.
“Nu heb je wel een wapen. Wij nieuwvolk hebben nog wel iets aan tech. We kunnen het niet maken, maar we kunnen wel gebruiken wat we vinden.”

Hoofdstuk 15: Tranen

Ze stonden buiten de grot. Iole wees naar de struiken bij de ingang.
“Ik blijf hier om fruit te plukken. Jij gaat in die richting. Blijf lopen. Niet schieten, ook al zie je dieren.”
“Waarom niet?”
Iole negeerde zijn vraag.
“Ga door tot je de lucht voelt. Daar stopt mijn bescherming. Ga dan terug naar waar ik je nog bescherm. Als je weet waar mijn bescherming stopt, kan je schieten op dieren buiten de grens.”
“Kunnen we niet gewoon samen gaan? En later samen fruit plukken? Je hoeft niet te schieten of zelfs maar te kijken. Blijf gewoon bij me.”

Iole keek hem aan met een blik vol ongeduld en irritatie, tikte daarna weer snel op haar hoofd en op haar hart.
“Heb je dan niet geluisterd? Ik genees. Ik genees alles en iedereen. In de hele omgeving om me heen. Ik kan het niet uitschakelen. Jij schiet een dier neer, het herstelt. Je krijgt nooit vlees. Tenzij je letterlijk z'n kop eraf trekt, dat is het enige dat ik niet kan genezen.”

En toen betrok opeens haar gezicht, en tranen stroomden over haar wangen. Verbijsterd keek Melvin haar aan, niet wetend wat te doen. Tot een eeuwenoud instinct de kop opstak, en hij deed wat bijna elke volwassene doet die een huilend kind ziet. Hij omhelsde haar, tilde haar op, en hield haar in zijn sterke armen terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde en haar tranen liet stromen.
Minutenlang huilde ze, en liet haar emoties de vrije loop, terwijl Melvin haar onhandig op de rug klopte en wachtte tot ze weer kalmeerde.

Nog een laatste snuffel, en toen rechtte Iole haar nek. Ze kuste Melvin op zijn wang.
“Bedankt. Maar zet me nu maar weer neer. We moeten nog jagen. Jij moet jagen.”
“Maar … sorry, maar waar ging dat over?”
“Niet belangrijk. Laat maar zitten. Misschien later. Nu moet je jagen.”

Melvin zette Iole weer op de grond.
“Zeker weten?” vroeg hij.
Iole knikte, terwijl ze de laatste tranen van haar gezicht wreef, maar tegelijkertijd haar schouders rechtte. Rechtop staand straalde ze weer zelfvertrouwen uit.
“Zeker weten!”

Melvin nam het pistool en begon te lopen. Maar toen bleef hij opeens staan en draaide zich om.
“Wacht! Er is iets … iets dat niet klopt.”
“Wat dan?”
“Je bescherming. Je zegt dat het overal om je heen is. Maar gisteravond, toen je in mijn bed stapte, zei je dat we dichtbij elkaar moesten zijn.”
Iole glimlachte.
“Ik loog. Ik wilde gewoon dichtbij zijn. Ik wilde je in me voelen. Ik wilde neuken. Ben je boos?”
Melvin ging voor het meisje op zijn knieën zitten, nam haar gezicht tussen zijn grote handen en trok haar naar zich toe voor een kus op haar voorhoofd.
“Nee. Nee, ik ben niet boos. Het was fijn.”


Verder naar: Wederzijdse bescherming, deel 5 >> | << Terug naar: Wederzijdse bescherming, deel 3 << Terug naar: Inhoudsopgave << P.D. Vile's verhalen