Wederzijdse bescherming, deel 3

From All The Fallen Stories
Jump to navigation Jump to search

Wederzijdse bescherming, deel 3

Hoofdstuk 9: Dichtbij

Melvin rolde geschrokken weg van Iole, helemaal naar de rand van het geïmproviseerde bed.
“Ga je daar slapen?”
“Ja,” knikte het meisje.
“Heb je dan geen eigen bed?”
Iole glimlachte, en wees naar de andere kant van de grot, waar Melvin een soortgelijk maar kleiner grasbed zag.
“Waarom slaap je daar dan niet?”
Ze tikte op haar hoofd en raakte toen haar borst aan, zoals ze eerder had gedaan.
“Genezing. We moeten dicht bij elkaar zijn.”
“Dus we hebben eerder ook zo geslapen?”
Iole knikte.
“Uiteraard.”

Melvin zuchtte, maar accepteerde zijn lot. Hij probeerde een comfortabele houding te vinden, liggend op zijn rug, dicht tegen de grotwand gedrukt, om Iole zo veel mogelijk ruimte te geven. Maar tot zijn verbazing schoof ze dichterbij, en drukte haar warme lijfje stevig tegen het zijne.
“Moet je …,” zijn stem weigerde even, en hij schraapte zijn keel, “moet je echt zó dicht bij zijn?”
Ze knikte opnieuw, en legde haar hoofd op Melvins schouder en haar linkerarm op zijn borst.
“Ja. Is dat een probleem? Je klinkt bang?”

Melvin huiverde toen hij de warmte van het lichaam van het meisje voelde, de zachtheid van haar huid. Het gevoel van haar arm op zijn borst, bijna een tedere streling. Streelde ze hem echt? Hij voelde dat haar hand inderdaad zachtjes over zijn borst streek, naar beneden bewoog, langs een litteken, een herinnering aan zijn recente ongeluk. Haar vingers naderden langzaam zijn buik, op een zachte, plagende, bijna liefdevolle manier.
Het voelde goed, veel beter dan het zou moeten voelen. Hij voelde zijn lichaam reageren. Hij voelde het bloed naar beneden stromen, naar zijn kruis. Hij hoopte dat Iole niet zou zien hoe zijn mannelijkheid overeind begon te komen. Of, als ze dat wel merkte, dat ze niet zou snappen waarom.

En juist op dat moment keek ze naar beneden, en een brede glimlach verscheen op haar gezicht.
“Oh, maar ik zie dat je het juist fijn vindt!”
En opeens bewoog haar hand sneller, langs Melvins buikspieren, en ze greep zijn lul stevig tussen haar zachte vingers. Zijn pik groeide onmiddellijk verder, tot maximale grootte en hardheid, en een kreun ontsnapte uit zijn mond. Maar daarna herwon hij toch zijn zelfbeheersing.

“Iole, nee. Je moet dit niet doen. Het is fout.”
Haar hand, die net zachtjes langs Melvins voorhuid op en neer streelde, hield stil.
“Niet? Voelt het niet fijn? Waarom ben je dan hard?”
“Het voelt wel fijn,” gaf Melvin aarzelend toe, “heel fijn. Maar het is …”
Hij zuchtte diep en kreunde toen Iole de beweging van haar hand hervatte, zijn voorhuid naar achteren trok en hem toen weer over zijn gevoelige eikel duwde.
“Het is verkeerd. Je bent te jong.”
“Verkeerd? Waarom? Jij vindt het fijn. Ik vind het fijn. Waarom is het verkeerd?”

En zonder een antwoord af te wachten bracht het jonge meisje ook haar tweede hand naar beneden, en begon Melvin nu écht af te trekken. Het was heel duidelijk dat dit niet haar eerste keer was.

Hoofdstuk 10: Dichterbij

Melvin voelde hoe zijn weerstand afbrokkelde, en er kam nog een tevreden kreun over zijn lippen. Zijn penis begon voorvocht te lekken, dat Iole vakkundig over de paarse kop van Melvins gezwollen mannelijkheid uitsmeerde. En zijn linkerarm vond, geheel uit eigen beweging, op de een of andere manier een pad om het jonge meisje heen. Hij zag hoe zijn arm haar lichaam tegen het zijne aantrok. Hij voelde de zachte huid van haar billen toen zijn hand haar daar aanraakte en streelde.

Maar toen, plotseling, stopte Iole met aftrekken, en keek Melvin aan, een geschrokken blik op haar gezicht.
“Te jong. Je zei dat ik te jong ben. Waarom?”
“Te jong voor … dit,” zei hij, met een vaag gebaar, bedoeld om aan te geven wat ze aan het doen waren.
“Voor seks?”
“Ja, voor seks! Kinderen mogen geen seks hebben. Dat is voor volwassenen.”
Er verscheen een diepe frons op Ioles gezicht toen ze deze nieuwe informatie probeerde te verteren.
“Dat begrijp ik niet. Seks is leuk. Mogen oudvolk kinderen geen plezier maken?”

Melvins mond sloot zich, ging open, en toen weer dicht. Hij wilde reageren, wilde haar uitleggen hoe fout ze het had. Maar hij kon het niet. Dit mutanten meisje, een kind nog maar, had slechts drie woorden geuit, die zijn hele 38 jaar opvoeding, zijn hele kijk op seks, onderuit haalden.
“Seks is leuk,” herhaalde hij ten slotte, “ik … Het is vreemd. Zo heb ik er nooit over nagedacht.”
Iole glimlachte.
“Jullie oudvolk zijn raar.”

En toen rolde ze bovenop hem, schrijlings op zijn lijf. Melvin voelde zijn kloppende lul stevig tussen zijn buik en Ioles kutje ingedrukt. Hij voelde de warmte van haar kutje afstralen, maar ook haar vocht. Het was duidelijk dat dit meisje nat was, heel nat. Klaar om hem te ontvangen, en willig om hem te ontvangen.
“Kunnen we nu neuken, men … Melvin?”
“Heb ik een keuze?” vroeg Melvin, zich ervan bewust dat hij waarschijnlijk sterk genoeg was om het meisje van zich af te werpen, maar zich er ook van bewust dat hij haar geen pijn wilde doen.
“Natuurlijk. Als je niet wilt, dan zeg je dat gewoon. Ik kan je pijpen, of je laten klaarkomen met mijn handen. Of we kunnen niets doen. Maar ik hoop dat je wilt neuken. Ik weet dat ik dat wil. Het is lang, te lang geleden.”

Melvin voelde zijn laatste weerstand wegsmelten. Alleen al het gevoel van haar gladde, haarloze kutje tegen zijn harde lul maakte hem gek. Zo nat, zo warm, zo lekker! Maar zijn geest, gevormd door bijna vier decennia in een andere realiteit, met andere regels, had nog een laatste bezwaar.
“Maar waarom ik? Waarom een man die oud genoeg is om je vader te zijn?”
“Waarom niet?” was het simpele antwoord van Iole.
En toen krulden haar lippen een beetje.
“Jij bent hier. Je hebt een pik. Ik wil een pik in mij. Is dat niet reden genoeg?”

Hoofdstuk 11: Dichtstbij

Die simpele logica vernietigt het laatste restje van Melvins weerstand. Hij keek naar Ioles gezicht, en zag in haar ogen dat zij net zo goed wist als hij wat zijn antwoord was. Er waren geen woorden meer nodig.

Iole tilde haar lichaam op. Melvins hand vond zijn harde staaf. Hij tilde hem op, en richtte hem op de heilige graal van Ioles jonge lichaam. Terwijl ze zich langzaam liet zakken, richtte Melvin op het doel, totdat hij de natte en zachte weerstand van haar schaamlippen voelde, omdat ze zijn eikel raakten. Maar het meisje stopte haar beweging omlaag niet. Zonder aarzelen liet ze haar lichaam verder zakken. En Melvin voelde hoe haar lipjes zich uitrekten, van elkaar weken, om plaats te maken voor deze zo gewenste indringer.
Zonder aarzelen zette het meisje haar neerwaartse beweging voort. Naarmate meer en meer van zijn pulserende mannelijkheid in Ioles pleziergat verdween, kon hij een kreun niet onderdrukken. En toen voelde hij hoe zelfs zijn benen ongecontroleerd begonnen te schokken en te trillen van puur genot.

“Helemaal er in,” zei Iola nuchter, terwijl Melvin het gewicht van haar lichaam op zijn heupen voelde drukken, “en het voelt fijn.”
Ze hield een tijdje stil en sloot haar ogen, kennelijk gefocust op de sensaties die haar onderlichaam aan haar doorgaf. Toen opende ze ze weer, keek naar Melvins gezicht, en een brede glimlach verlichtte haar gezicht.
“Zie je wel? Ik zei toch dat dit leuk is!”
En toen begon ze haar lichaam op en neer te bewegen. Zijn toch al overgestimuleerde pik werd bevrijd uit haar satijnen bankschroef, en dan opnieuw weer opgeslokt, en nog eens, en nog eens.

Melvins ogen rolden in zijn oogkassen toen het heerlijke gevoel rond zijn pik explodeerde. Warm en nat en strak, alsof zijn eikel werd gemasseerd door duizenden kleine fluwelen tongen.
Hij bewoog zijn handen. Zijn rechterhand vond haar platte borst, haar parmantige tepeltjes. Zijn linkerhand streelde haar rug, volgde haar schouderblad, streelde haar ruggengraat en kneedde toen speels haar billen, zo zacht en toch zo stevig tegelijk. Haar eigen hand vond haar kleine clitoris, die ze begon te masseren voor extra stimulatie, terwijl ze haar nieuwe minnaar neukte. Haar andere hand streelde zijn romp, draaide kleine krulletjes in de haren op zijn borst, streelde zijn buik, waarbij ze zorgvuldig de laatste nog genezende littekens vermeed.

Ze had het inderdaad nodig. Erg nodig. Dat werd duidelijk toen ze, veel sneller dan Melvin had verwacht, haar hoofd achterover gooide, en woorden schreeuwde die hij niet kende. Haar lichaam spande zich, haar rug trok krom, en toen voelde hij hoe de spieren in haar vagina zijn lul nog harder klemden, samentrekkend en pulserend, waardoor het voor hem nóg lekkerder voelde. Zo veel lekkerder dat ook Melvin nu over het randje werd geduwd. Hij voelde zijn ballen samentrekken, voelde de warmte van zijn zaad toen het door zijn schacht omhoog schoot, om vervolgens in het onrijpe lichaam van zijn jonge minnares te schieten.

En toen liet Iole zich op hem vallen. Haar kleine lichaam, nu helemaal bezweet, bovenop zijn sterke borst. Hij sloeg twee armen om haar heen, streelde haar rug, aaide haar haar, en grijnsde van oor tot oor toen hij zag dat ze haar ogen opende en naar hem glimlachte,
“Zie je? Ik zei het toch! Seks is leuk.”
“Ja,” gaf Melvin toe, “ja, dat is het.”

Eigenlijk had hij gehoopt dat ze op hem zou blijven liggen. Maar ze rolde van hem af en ging weer naast hem liggen, drukte zich weer tegen zijn zijkant, en vouwde haar arm weer over zijn borst.
“Maar nu moet je slapen, meneer Melvin. Genees nu. Morgen meer seks.”


Verder naar: Wederzijdse bescherming, deel 4 >> | << Terug naar: Wederzijdse bescherming, deel 2 << Terug naar: Inhoudsopgave << P.D. Vile's verhalen